Να ’χα τον ουρανό χαρτί

Χάιδω μωρ’ Χάιδω, τη θάλασσα μελάνι

Να ’χα και το κοντύλι μου

Χάιδω μωρ’ Χάιδω, κορφή ’που κυπαρίσσι

Να κάτσω να γράψω μια γραφή

Χάιδω μωρ’ Χάιδω, και ’να κομμάτι γράμμα

Να στήλω στη γυναίκα μου

Χάιδω μωρ’ Χάιδω, να στείλω στην καλή μου

Σαν θέλει άντραν ας παντρευτή

Χάιδω μωρ’ Χάιδω, σαν θέλει άντραν ας πάρει

Εγώ τώρα παντρεύτικα

Χάιδω μωρ’ Χάιδω, κι άλλη γυναίκα πήρα

Κάνω την πλάκα πεθερά

Χάιδω μωρ’ Χάιδω, τη μαύρη γης γυναίκα

Κι αυτά τα λιανολίθαρα

Χάιδω μωρ’ Χάιδω, αδέρφια κι αξαδέρφια

λιανολίθαρα =  μικρές πέτρες