Σάββατο μέρα πίναμε, μωρέ Βλαχούλα 2χ

Βλάχα Βλαχοπούλα, την κυριακή όλοι μέρα, μωρ’

Βλάχα Βλαχοπούλα, την κυριακή όλοι μέρα       και ούτω καθ’ εξής

Και το κρασί μας σώθηκε, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, το ποιος θα πάει να φέρει ( μωρ’ )

Εμένα στέλνουν για κρασί, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, εμένα το ξενάρι ( μωρ’ )

Και εγώ ήμαν ξένος και ατζιαμής, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, το δρόμο δεν τον ξέρω ( μωρ’ )

Και πέρνω ένα στρατί στρατί, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, στρατί το μονοπάτι ( μωρ’ )

Και το στρατί μου έβγαλε, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, σε μια παλιοκκλησίτσα ( μωρ’ )

Και κ’ ήταν μνήματα πολλά, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, ’που νιους ’που παλικάρια ( μωρ’ )

Κ’ ένα νιμόρη ξέχωρο, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, ξεχωριστό απ τ’ άλλα ( μωρ’ )

Δεν το είδα και το πάτησα, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, ανάμεσα στα μάτια ( μωρ’ )

Και το νιμόρη μίλισε, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, και το νιμόρη λέει ( μωρ’ )

Ποιος είναι αυτός που με πατεί ,μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, ανάμεσα στα μάτια ( μωρ’ )

Αν είναι κάνας νιος καλός, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, χαλάλι να του  γένει ( μωρ’ )

Αν είναι κάνας γέροντας, μωρέ Βλαχούλα

Βλάχα Βλαχοπούλα, χαράμι να του γένει

νιμόρη = μνύμα

επίσεις και   Βλάχα Βλαχόιπουλα