Εσείς, βουνά μ’ βεργιώτικα

Και δέντρα του Μετσόβου, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Και δέντρα του Μετσόβου, το άξιο παλικάρι

και ούτω καθ’ εξής

Εσείς καλά τον ξέρετε

Αυτόν τον Παπαγιώργη, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Από μικρός στα γράμματα

Μικρός στα πινακίδια, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Και τώρα στα γεράματα

Μας πάει σαν πρώτος κλέφτης, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Όλα τα κάστρα τα πατεί

Κ’ όλα τα μοναστήρια, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Και του Βαρλάμη το κελί

Δεν μπορεί να το πατίσει, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Τροίροϊρο το ‘φερναι

Τροϊροϊρο το φέρνη, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Τον γούμενο εφώναζε

Τον γούμενο φωνάζει, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Κατέβα κάτω γούμενε

Να μας ξεμολογήσεις, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Δεν κατεβαίνω βρε παιδιά

Να σας ξομολογήσω, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Έχουμε εναν άρρωστο

Να μας τον μεταλάβεις, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

Δεν κατεβαίνω βρε παιδιά

Το κρίμα στο λαιμό σας, τ’ αϊδόνι μ’ τ’ αϊδονάκι

πινακίδια = βιβλία

Βαρλάμης = όνομα καλόγερου ( σωστό  Βαρλαάμ )