Μια μάνα που ’χε ’ναν υγιό, όμορφο και μοναχογιό

Όμορφο και ζηλεμένο και στον κόσμο ξακουσμένο

Τον εζηλεύει η γειτονιά , τρέμουν ραγίζουν τα βουνά

Αχ, τον εζηλεύ’ κι η Ρούλα, η κακούργα, η μανούλα

Γιόκα μ’ εγώ σε αγαπώ και ντρέπουμε να σου το πω

Άντρα θέλω να σε κάνω και στεφάνι ας μη σε βάλω

Μάνα τρελή, μάνα ζουρλή, πια μάνα παίρνει το παιδί

Πια μάνα τον υγιό της, κι αδερφή τον αδερφό της

Μάνα φωτιά στο στόμα σου, για να καεί το σώμα σου

Αχ, φωτιά στην κεφαλή σου, καν  ν’ ανάψει το κορμί σου